بسم الله الرحمن الرحيم


هفت روز با عروس


عروس تمام زندگي گذشته اش را وداع نموده و در حساس ترين لحظات عمرش پاي در خانه ي جديد مي گذارد . گذر او از خانه ي والدين به منزل همسر ، چون خروج از دنيايي به دنياي ديگر است .


اگر پسران ازدواج را چنين حساس نمي شمارند که مي شمارند ، بدانند که نگرش دختران به ازدواج اگر بيشتر از آنچه که ما تعبير کرديم نباشد ، کمتر نخواهد بود .


بر همين اساس عروس نياز دارد که شوهرش جاي خالي شده ي محبت ديگران را پر نمايد . او مي خواهد شوهرش جز براي کار لازم از منزل خارج نشود و آنگاه که رفت چشم به راه است که سريع برگردد. داماد نيز حق ندارد بعد از زفاف از همسرش فاصله بگيرد و به عيش و عشرت با رفقا و هم کيشان گذشته اش بپردازد که چنين چيزي جز عقده هاي کور حاصل شده از تنهايي را براي همسرش نمي آفريند .


اسلام سفارش مي کند حتي کساني که زنان ديگري دارند وقت ازدواج چند روزي را با همسرشان بگذرانند ، اين مقدار حق شرعي همسر جديد است و تقسيم بندي ايام براي زنان ديگر را تخصيص مي زند .


حضرت امير مي فرمايد : رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم وقتي با  باکره ازدواج مي کرد هفت روز با او بود و سپس بقيه ي روزها را به طور مساوي بين همسرانش تقسيم مي نمود . ( مستدرک الوسايل ، ج 15 ، ص 101 ) - زفاف ص 200

نقل از : http://ede.parsiblog.com/